Głównym celem programu jest eliminacja ryzyka zachorowań na chorobę meningokokową spowodowaną meningokokami serogrupy B u minimum 10% populacji docelowej w latach 2020–2022.
Świadczenia zaplanowane w programie
Po zakwalifikowaniu dziecka do programu wykonane będzie szczepienie przeciwko meningokokom serogrupy B. W ramach lekarskiej kwalifikacji do szczepienia przeprowadzona będzie edukacja rodziców z zakresu zakażeń meningokokowych. Dziecko może skorzystać z programu maksymalnie 3 razy, do ukończenia pełnego cyklu szczepień.
Udział w programie jest bezpłatny. Kto może uczestniczyć w programie?
Ze świadczeń będą mogły skorzystać dzieci w wieku od 3 miesiąca życia do 3 roku życia, których rodzice zamieszkują Województwo Mazowieckie i deklarują uczestnictwo lub zamiar uczestnictwa dziecka w żłobku lub klubie dziecięcym. Każde dziecko uczestniczące w programie będzie miało zapewnioną możliwość skorzystania z pełnego cyklu sczepień (2 dawki podstawowe i 1 uzupełniająca). Dzieci, które spełniają ww. warunki formalne, a które rozpoczęły już cykl szczepień poza programem, będą mogły kontynuować przyjmowanie pełnego cyklu szczepień w ramach programu.
Szczepienia mają charakter dobrowolny – rodzice lub opiekunowie prawni będą musieli wyrazić wcześniej zgodę na udział w programie.
Meningokoki – cichy wróg
Zakażenie meningokokowe jest wywoływane przez dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, czyli bakterie Neisseria meningitidis. Meningokoki mogą występować w jamie nosowo-gardłowej u osób zdrowych (tzw. nosicieli), nie powodując żadnych dolegliwości ani objawów. Do zakażenia dochodzi na skutek kontaktu podatnej osoby z bezobjawowym nosicielem lub osobą chorą. Przenoszenie meningokoków odbywa się zazwyczaj drogą kropelkową bądź przez kontakt bezpośredni. Okres wylęgania choroby wynosi od 2 do 10 dni, przeciętnie 3–4 dni.
Na zakażenie meningokokami narażeni są wszyscy, niezależnie od płci czy wieku. Najczęściej chorują dzieci w wieku od 3 miesięcy do 1 roku życia. Wiele przypadków choroby występuje też u dzieci w wieku do 5 lat oraz nastolatków i młodych dorosłych w wieku 16–21 lat.
Meningokoki są najczęściej przyczyną zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych lub sepsy (posocznicy), określanymi wspólnie mianem inwazyjnej choroby meningokokowej.
Mogą wywołać również zapalenie płuc, ucha środkowego, osierdzia lub wsierdzia, jednak zdarza się to stosunkowo rzadko.
Diagnoza zakażenia meningokokami może być bardzo trudna. W początkowej fazie choroby objawy zwykle są podobne do przeziębienia (osłabienie, gorączka bóle stawowe i mięśniowe, ogólnie złe samopoczucie). Należy jednak pamiętać, że w przypadku wystąpienia zakażenia u dzieci poniżej 3 roku życia istnieje większe ryzyko przeoczenia objawów przez rodzica. Objawy mogą być również źle „odczytane”, co powoduje opóźnienie w interwencji medycznej. W 2018 r. w Polsce około 70 proc. przypadków inwazyjnej choroby meningokokowej spowodowane była meningokokami serogrupy B, a około 20 proc. meningokokami grupy C. W następstwie zakażeniem meningokokami serogrupy W, X, Y oraz bez określonej grupy chorowało około 10 proc. przypadków.
(www.mazovia.pl)
